Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε στα τέλη Ιουνίου.
Καθώς αναπολώ τις σκέψεις τα τελευταία καλοκαίρια, βλέπω ένα μοτίβο. Συνεχίζω να ζω με κυριαρχία της σχολικής περιόδου, και επομένως για εμάς σε αυτό το νοικοκυριό, το τέλος Ιουνίου συμπίπτει με το τέλος της σχολικής περιόδου.
Και επίσης σε αυτό το σπίτι, αυτό αντιπροσωπεύει ένα ευδιάκριτη αλλαγή ρυθμού. Μπορούμε να ζούμε πιο αργά, με περισσότερο χώρο και λιγότερο τρέξιμο σε διάδρομο.
Κάθε χρόνο σχολιάζω ότι πολλοί από εσάς που δεν έχετε παιδιά δεν έχουν την ίδια δομή στη χρονιά σου.
Για σένα η ερώτηση
«Τι κάνεις το καλοκαίρι;»
απαιτεί μια απάντηση σύμφωνα με τις γραμμές του
„Πολύ το ίδιο με το κανονικό – δουλειά, ζωή, κανονικά Σαββατοκύριακα.“
λυπάμαι για το αναισθησία από εμάς με παιδιά και σχολικούς όρους και άγχος για τις εξετάσεις και εργασίες για το σπίτι και βραβεία για το τέλος του έτους και συναυλίες και γεύματα σε πακέτο και στολές για πλύσιμο. Μπορούμε να παρασυρθούμε τόσο πολύ σε όλες αυτές τις δραστηριότητες που καταλαμβάνουν τον εγκέφαλο που ξεχνάμε ότι δεν ζουν όλοι έτσι.
Σε αυτό το σπίτι, έχουμε ένα καλοκαίρι έμεινε που ακολουθεί το σχολικό πρότυπο. Η Younger Nearest-and-Dearest είναι μια νεοσύστατη S6, που πρόκειται να ξεκινήσει το τελευταίο έτος του σχολείου της. Για μένα, αυτό σηματοδοτεί το τέλος των 16 ετών στα οποία κυριαρχεί η σχολική ζωή, και ειδικά τα τελευταία χρόνια που είχα αρκετές σχολικές υποχρεώσεις.
Οπότε κάνω μια παύση.
Μια μικρή καλοκαιρινή ανάσα.
Πέρυσι παρατήρησα πόσο κουρασμένος ήμουν στην αρχή της καλοκαιρινής σεζόν. Ήταν ένα δύσκολη χρονιάγια εμάς και για λίγο πολύ όλοι οι άλλοι. Η φετινή χρονιά έχει φέρει μέχρι στιγμής τις δικές της προκλήσεις, οπότε για άλλη μια φορά βρίσκω τον εαυτό μου κουτσαίνοντας σε κουρασμένη και κουρασμένη κατάσταση προς το τέλος του μήνα.
Το να το αναγνωρίσεις είναι σημαντικό. Γνωρίζοντας πώς νιώθουμε και αυτό που χρειαζόμαστε μας επιτρέπει να κάνουμε μικρά βήματα προς τη δημιουργία καλές επιλογές. Επιλογές που μας επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση σε μερικά από αυτά που χρειαζόμαστε, ακόμη και με μικρούς τρόπους.
Ελπίζω να προκαλέσω κάποιο προβληματισμό για τον εαυτό μου και να εμπνεύσω με μερικές απλές σκέψεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αλλά από εμένα, για τώρα, είμαι μαζί σας έναν χαρούμενο Ιούλιο ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για εσάς.
